#8

Kolejną część drogi przejechaliśmy w ciszy. Kiedy byliśmy na miejscu, miałem zamiar po prostu wysiąść ,ale widząc jej sylwetkę będącą w transie tak zwanego snu lekko się zaśmiałem. Zamknąłem drzwi od swojej strony, obszedłem samochód i jak najciszej umiałem otworzyłem drzwi. Przez chwilę patrzyłem na jej delikatne rysy twarzy. Schyliłem się a do moich nozdrzy dostał się delikatny zapach jej słodkich cukierkowych perfum które nadal trzymały się jej ciała. Odpiąłem jej pas i wsunąłem swoje dłonie pod jej sylwetkę. Lekko uniosłem jej ciało i dopiero wtedy zdałem sobie sprawę jak mało ważyła. Jej ciało wcale nie obciążało moich ramion. Stopą popchnąłem drzwi samochodu aby zatrzasnęły się. Szedłem  przez ogród aż doszedłem do głównego wejścia mojego domu. Kopnąłem w drzwi a one otworzyły się z hukiem. Przeszedłem przez hol aż znalazłem się w pokoju gościnnym.  Znacząco spojrzałem na ciemną sofę i ułożyłem dziewczynę na meblu. Kiedy głowa opadła na białą poduszkę uśmiechnąłem się sam do siebie.

- Co do kurwy się tu dzieje ? Dobrze znany mi głos uniósł się w pokoju.
- Zamknij się ! – szeptem i gestem ręki wypędziłem chłopaka z pokoju-
Z szafki wyjąłem gruby koc i odkryłem jej drobniutkie ciało. Cały czas patrząc na ideał bijący od jej osoby wychodziłem powoli z pomieszczenia zamykając za sobą drzwi. - Głośniej się nie dało ?!- wyrzuciłem ręce do góry- -Przepraszam ? –jego usta ułożyły się w lekki uśmieszek- kim jest ta niewiasta co ? - Daj spokój Kieran jestem zmęczony. Kolejny raz spojrzałem na niego a on tylko się zaśmiał. Jego brązowych tęczówkach tańczyły małe iskierki. Przejechał dłonią po ciemnych włosach postawionych każdy w inną stronę i zaczął. - Oczekuję szybkiej odpowiedzi.
- To Janet. –rzuciłem - - Twoja dziewczyna ? –znów poprawił włosy po czym włożył ręce do kieszeni swoich jeansów-
- Co ? Nie… - wyjąkałem- zresztą sam dobrze wiesz że… - że co ? –przerwał mi -Jest śliczna a jeśli przyniosłeś ją na rękach do domu jak księżniczkę to musi być wyjątkową dziewczyną. Kim ona jest ? Westchnąłem głęboko i usiadłem na podłodze opierając się o drzwi pokoju. Nie musiałem długo czekać aby brat wylądował w tej samej pozycji.
- Ma na imię Janet. –zacząłem- i kiedy ją widzę moje serce bije szybciej. - Zakochany ? –upewnił się- - Nie wiem.-Schowałem twarz w dłonie. ,ale szybko ją odkryłem- Nie wiem co o niej myśleć. - Zależy Ci na niej ? - Nie lubię jak cierpi. - Dasz radę,a teraz połóż się. Ja zrobię to samo.
Poklepał mnie po plecach i wstał z podłogi,kierując się w stronę swojego pokoju. Jednak odwiedziny mojego brata były dobrym pomysłem.
*Janet*
Moje powieki były dość ciężkie ,ale podniosłam je i ku mojego zdziwieniu ściany pokoju nie były tego samego koloru co wcześniej. Przetarłam oczy i wstałam do pozycji siedzącej. Byłam w obcym pokoju, byłam tu po raz pierwszy. Ściany były w kolorze niebieskim. Na pułkach stały jakieś kwiatki i zdjęcia. Mój mózg próbował przypomnieć sobie jak znalazłam się w owym pomieszczeniu –na marne. Wstałam do pozycji siedzącej i ziewnęłam kolejny raz przeciągnęłam się leniwie a kiedy wstałam lekko się zawahałam. Otworzyłam drzwi i rozejrzałam się po holu. Byłam tu pierwszy raz.
- Witam.
Usłyszałam męski głos i z prędkością Światła odwróciłam się w odpowiednią stronę.

_____________________________________________
nie wiem kiedy dodam następny ,ale dziękuję że komentujecie !
much love! xoxox